Διάδρομοι: Οι απαραίτητοι «αόρατοι συμπαίκτες» στη σύγχρονη προπόνηση ποδοσφαίρου

Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται την προπόνηση ποδοσφαίρου, η πρώτη τους εντύπωση είναι συχνά οι πάσες, τα σουτ και τα τάκλιν στο πράσινο γήπεδο ή το τζόκινγκ αντοχής σε υπαίθριες διαδρομές.Ωστόσο, στα σύγχρονα επιστημονικά συστήματα προπόνησης ποδοσφαίρου, οι διάδρομοι γυμναστικής δεν είναι πλέον απλώς ένας συνηθισμένος εξοπλισμός γυμναστικής—έχουν γίνει βασικά εργαλεία για τους επαγγελματίες παίκτες για να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση, να ενισχύσουν εξειδικευμένες δεξιότητες, να προσομοιώσουν τακτικά σενάρια, ακόμη και να αναρρώσουν από τραυματισμούς.Από τον αστέρα της Πρωθυπουργός Σύνδεσμος, Έρλινγκ Χάαλαντ, μέχρι τον επιθετικό της Μπουντεσλίγκα, Πάτρικ Σικ, και κορυφαίους παίκτες της εθνικής ομάδας, οι διάδρομοι γυμναστικής κατέχουν κρίσιμη θέση στα προπονητικά τους σχέδια.Δεν αντιμετωπίζουν μόνο τους περιορισμούς της προπόνησης σε εξωτερικούς χώρους, αλλά ανταποκρίνονται με ακρίβεια και στις πολύπλοκες απαιτήσεις του ποδοσφαίρου, λειτουργώντας ως ο μυστικός μοχλός πίσω από την ανταγωνιστικότητα των παικτών.

Το ποδόσφαιρο είναι ένα ολοκληρωμένο άθλημα που συνδυάζει αερόβια αντοχή, αναερόβια εκρηκτική δύναμη, τακτικό ρυθμό και σωματική αντιπαράθεση.Σε έναν αγώνα 90 λεπτών, ένας παίκτης τρέχει κατά μέσο όρο 10-12 χιλιόμετρα, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 200 σπριντ, πάνω από 50 αλλαγών κατεύθυνσης και πάνω από 30 σωματικών προκλήσεων, θέτοντας εξαιρετικά υψηλές απαιτήσεις στην πληρότητα και την ακρίβεια της φυσικής του κατάστασης.Η προπόνηση σε εξωτερικούς χώρους, ωστόσο, επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από παράγοντες όπως ο καιρός (βροχή, χιόνι, υπερβολική ζέστη), το έδαφος (επίπεδη επιφάνεια, κλίσεις) και το περιβάλλον (ταχύτητα ανέμου, περισπασμοί), γεγονός που καθιστά δύσκολη την επίτευξη ελεγχόμενης, εκλεπτυσμένης προπόνησης.Οι διάδρομοι γυμναστικής αντισταθμίζουν τέλεια αυτές τις ελλείψεις:

Πάρτε για παράδειγμα τον επιθετικό της Μάντσεστερ Σίτι, Έρλινγκ Χάαλαντ: κάνει δύο αερόβιες προπονήσεις σε διάδρομο την εβδομάδα, με σταθερή ταχύτητα 6,5 χλμ./ώρα και ελεγχόμενο καρδιακό ρυθμό μεταξύ 130-140 παλμών ανά λεπτό (ο καρδιακός ρυθμός του είναι περίπου 200 παλμοί ανά λεπτό).Αυτή η προπόνηση σταθερής έντασης ενισχύει την αερόβια βάση του, η οποία είναι το κλειδί για την ικανότητά του να εκτελεί σπριντ υψηλής ταχύτητας στο 80ό λεπτό ενός αγώνα.

Όταν η Μπάγερ Λεβερκούζεν, ομάδα της Μπουντεσλίγκα, προετοιμαζόταν για τα απότομα κομμάτια στο BayArena, χρησιμοποίησε διάδρομους για να προσομοιώσει μια κλίση 10 μοιρών, επιτρέποντας στους ακραίους επιθετικούς της να προσαρμοστούν εκ των προτέρων στη φυσική κατανομή ενέργειας κατά τη διάρκεια του τρεξίματος σε ανηφόρα και να αποφύγουν την απώλεια ταχύτητας λόγω των κλίσεων στον αγώνα.

Οι περισσότεροι τραυματισμοί στο ποδόσφαιρο συμβαίνουν στα κάτω άκρα (γόνατα, αστράγαλοι, μυϊκές θλάσεις).Η προπόνηση σε εξωτερικούς χώρους σε σκληρή επιφάνεια μπορεί εύκολα να αυξήσει την καταπόνηση των αρθρώσεων, αλλά η λειτουργία απορρόφησης κραδασμών των διαδρόμων (με συντελεστές απορρόφησης κραδασμών έως και 80% για ορισμένα μοντέλα υψηλής τεχνολογίας) μειώνει σημαντικά την πρόσκρουση κατά την προσγείωση.Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης μετά από χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, ένας παίκτης μπορεί να κάνει τζόκινγκ σε διάδρομο με χαμηλή ταχύτητα και χωρίς χτυπήματα, αποκαθιστώντας τη φυσική του κατάσταση αποφεύγοντας παράλληλα δευτερογενείς τραυματισμούς στις αρθρώσεις.