Η ζεστασιά της οικογένειάς μας στον διάδρομο γυμναστικής για οικιακή χρήση

Αυτός ο οικιακός διάδρομος γυμναστικής στο σπίτι μας ήταν ένα δώρο που διαλέξαμε μαζί για την 5η επέτειο του γάμου μας.Τότε, η γυναίκα μου μόλις είχε γεννήσει το δεύτερο παιδί μας και έλεγε συχνά ότι δεν είχε χρόνο να βγει βόλτα με τα παιδιά να τα προσέχει.εγώΠαρατήρησα ότι οι ώμοι της σφίγγονταν όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα και την άκουσα να παραπονιέται για πόνους στην πλάτη πού και πού, οπότε της πρότεινα: «Γιατί να μην πάρουμε έναν διάδρομο γυμναστικής για το σπίτι; Μπορείς να κάνεις μια μικρή βόλτα όποτε έχεις λίγο διάλειμμα από τα παιδιά — θα σε χαλαρώσει».

Στην αρχή, η γυναίκα μου χρησιμοποιούσε περισσότερο τον διάδρομο γυμναστικής για οικιακή χρήση.Κάθε μέρα, αφού ο μικρός μας γιος αποκοιμιόταν για τον υπνάκο του, εκείνη πατούσε πάνω του, το έβαζε σε αργό ρυθμό και περπατούσε για μισή ώρα.Μερικές φορές, όταν έβγαινα από το γραφείο για να πάρω νερό, την έβλεπα να περπατάει, κοιτάζοντας από το παράθυρο του σαλονιού τον μικρό κήπο κάτω.Το φως του ήλιου έπεφτε στο προφίλ της και τα φρύδια της ήταν χαλαρά.Όταν η μεγαλύτερη κόρη μας τελείωνε την εργασία της, περπατούσε προς το μέρος μας, πατώντας στο πλάι του διαδρόμου για να λικνίζεται.Οι δυο τους συζητούσαν νωχελικά για το σχολείο, τα γέλια τους αναμειγνύονταν με το απαλό βουητό του οικιακού διάδρομου γυμναστικής.

Αργότερα, έγινα και εγώ τακτικός χρήστης.Αφού έβαζα τα παιδιά στο σπίτι το βράδυ, εγώ και η σύζυγός μου παίρναμε τη σειρά μας — ενώ εκείνη περπατούσε στον διάδρομο γυμναστικής που χρησιμοποιούσα στο σπίτι, εγώ έκανα διατάσεις σε ένα στρώμα γιόγκα εκεί κοντά.Όταν έτρεχα, καθόταν δίπλα μου και δίπλωνε ρούχα, κοιτάζοντας πού και πού ψηλά για να μου πει: «Σιγά σιγά - μην ράβεις». Κάποτε, η μεγαλύτερη κόρη μας ξύπνησε τα μεσάνυχτα, είδε το φως του σαλονιού αναμμένο και πλησίασε τρίβοντας τα μάτια της: «Μαμά, μπαμπά, θέλω κι εγώ να γυμναστώ». Εκείνο το βράδυ, περπάτησε στον οικιακό διάδρομο με την πιο αργή ταχύτητα για πέντε λεπτά, με τα μικρά της μάγουλα κατακόκκινα, αυτοανακηρύσσοντας τον εαυτό της «πρωταθλητή της άσκησης στην οικογένεια».

Τώρα ο διάδρομος γυμναστικής για οικιακή χρήση βρίσκεται δίπλα στο παράθυρο του σαλονιού, σαν παλιός φίλος.Τρέχω πάνω του για μισή ώρα κάθε πρωί πριν ξυπνήσουν τα παιδιά.το βράδυ, η γυναίκα μου κάνει «περιπάτους γονέα-παιδιού» με τη μεγαλύτερη κόρη μας.Μερικές φορές τα Σαββατοκύριακα, μετά από ένα μεγάλο καθάρισμα, τρέχουμε ακόμη και για να δούμε ποιος μπορεί να περπατήσει πιο σταθερά και για περισσότερο χρόνο πάνω του. Δεν έγινε ποτέ ένα σκονισμένο υπόλειμμα - αντίθετα, είναι ένα νήμα που συνυφαίνει τον χρόνο άσκησης της οικογένειάς μας.Κάθε φορά που ακούω το σταθερό βουητό του, νιώθω μια ήσυχη ζεστασιά κρυμμένη σε αυτές τις συνηθισμένες μέρες.